Onderaan deze pagina is een filmpje van 5 minuten te zien dat door RTV Utrecht op 17 maart 2022 gemaakt is over mij en mijn werk.
1 Publicatie van eigen hand in onlinkekunstmagazine april 2021
Binnenwereld en buitenwereld
Een kunstwerk ontleent zijn karakter aan de sfeer en de gedachten die door het werk worden opgeroepen.Wat zijn onze drijfveren en waar kennen wij betekenis aan toe staat op de homepage van mijn website. Met nadrukkelijk een vraagteken erbij omdat deze vragen voor mij leidend zijn. Het gaat mij niet om het antwoord, zo er een antwoord is.
Ik herken mijzelf in de woorden van Willem Elias, filosoof en kunstcriticus, die zegt dat existentiële kunst niet te herleiden is tot één bepaalde stroming. Het gemeenschappelijke kenmerk is de aandacht voor de vergankelijke materie die werelden oproept waarin de kwetsbaarheid van de mens centraal staat en waarin oorlog en geweld nooit veraf zijn, evenals de angst of pijn die hiermee gepaard gaat.
Het onrecht dat de ene mens de andere kan aandoen, wordt afgewisseld met een vertrouwen in de waarachtigheid van de mens als authentiek wezen. De mens heeft de vrijheid om zijn wezen zelf te bepalen en zichzelf met elke handeling opnieuw vorm te geven.
Existentialisme gaat er vanuit dat de mens het vermogen heeft om de binnenwereld in overeenstemming te brengen met de buitenwereld.Verbinding zoeken tussen binnen- en buitenwereld zijn leidend in mijn leven en in mijn werk.
Ik zoek die verbinding in betekenis geven aan mens- zijn in afstemming met andere levende wezens, en met de natuur. Mijn inspiratie komt voort uit geraakt worden door de kwetsbaarheid maar ook door de kracht van mensen die hoop houden of hervinden in lastige omstandigheden. Door middel van mijn fotocomposities geef ik hier vorm aan. Ik noem ze transfers, het overzetten van het ene beeld in het andere waardoor de nieuwe compositie een andere betekenis krijgt. Deze composities presenteer ik in een bewerkte kluislade waarmee het beeld van binnen- en buitenwereld wordt benadrukt.
2 Publicatie van eigen hand in online kunstmagazine juli 2021
Dat stelt toch niets voor………?
Tijdens een expositie waar een abstract kunstwerk hangt zie je mensen soms kort stilstaan of nog vaker, snel voorbij lopen en dan vang je op dat men zegt: “Dat werk stelt toch helemaal niets voor”. In de verontwaardigde en soms ook neerbuigende toon hoor je het oordeel. Het is een werk dat men niet de moeite waard vindt om bij stil te staan en er langer naar te kijken.
En hoewel het een oordeel is, is de waarneming en de direct daarop volgende interpretatie kloppend. Kloppend voor diegene die ervan uitgaat dat een kunstwerk iets moet voorstellen. Een herkenbare afbeelding die te herleiden is tot iets bestaands: stoel, koffiepot, huis, boot, auto, mens, dier, bos, strand, etc. Een afbeelding waar men zich in kan herkennen omdat deze in het eigen referentiekader past. Deze kijker heeft ook baat bij een verklarende geschreven of gesproken tekst naast het kunstwerk waarin wordt uitgelegd wat de betekenis is van het kunstwerk.
Er is ook een andere manier om naar kunst te kijken. Dat vraagt echter wel iets van de beschouwer. Het vraagt om stilte: Stil te staan en stil te zijn.
Kijken naar abstracte kunst vraagt om innerlijke ruimte. Een gemoedstoestand waarin je vrij bent van oordelen en openstaat voor wat zich tijdens het kijken aandient. Dat maakt de weg vrij om een kunstwerk zintuiglijk te ervaren. Je geeft jezelf dan als het ware over aan het kunstwerk en stapt een wereld binnen die je nog niet kende.
“Om het kunstwerk te kunnen ondergaan moet de beschouwer tot stilstand komen en stilte “uithakken in de loop der dingen”.
Een parafrase gebaseerd op het boek Homo Ludens van Johan Huizinga.
3 Publicatie van eigen hand in online kunstmagazine oktober 2021
Geëngageerde kunst
Er zijn veel kunstenaars die kunst maken omdat het voor hen de verbeelding is van wat mooi is. Kunst die mooi is om naar te kijken roept vaak een gevoel van welbehagen op bij de toeschouwer.
En er zijn kunstenaars die kunst maken waarmee ze hun betrokkenheid op maatschappelijke thema`s verbeelden. Geëngageerde kunst. Deze kunstenaar heeft oog voor onrecht, onrechtvaardigheid en onverschilligheid in de maatschappij en in de politiek.
Bijvoorbeeld ten aanzien van het lot van vluchtelingen, de ongelijke verdeling van welvaart, onderdrukking en geweld , dierenwelzijn, het klimaat, het vertrouwen in de politiek.
De kunstenaar heeft daar zorgen over, voelt dat het niet klopt en vindt het belangrijk om werk te maken dat een bijdrage levert om dit onder de aandacht te brengen.
Kunst gemaakt vanuit betrokkenheid op een maatschappelijk of politiek thema hoeft niet mooi te zijn, vaak schuurt het zelfs en roept het onbehagen op bij de toeschouwer. Kunstenaars die geëngageerde kunst maken doen dat omdat ze een bedoeling hebben met hun werk. Ze willen met hun kunst iets aan de kaak stellen en brengen hun werk in de wereld in de hoop dat het tot bewustwording uitnodigt.
Het meest indrukwekkende geëngageerde kunstwerk dat ik ken is het schilderij Guernica van Picasso. Het schilderij uit 1937 verbeeldt het voor het eerst bewust bombarderen van burgers tijdens de Spaanse burgeroorlog ( 1936-1939).
Wat mij een aantal jaren geleden triggerde om een maatschappelijk thema te verbeelden was mijn geraaktheid bij de vluchtelingencrisis, op dat moment waren er meer dan 4 miljoen mensen op de vlucht voor oorlog en geweld in Syrie. Hieruit is de serie Dwars door Europa ontstaan. Daarna uitgebreid met het thema Mens en het klimaat en het thema Vogelvrij.
Ik hoop hiermee dat we onverschilligheid geen ruimte meer geven en dat iedereen op zijn eigen manier bijdraagt aan betrokken zijn op de wereld en elkaar.