Ik heb altijd geloofd dat het tegenovergestelde van liefde niet haat is, maar onverschilligheid.
En dat betekent dat het tegenovergestelde van kennis niet onwetendheid is, maar onverschilligheid.
Het tegenovergestelde van hoop is niet zonder hoop maar onverschilligheid.
Het tegenovergestelde van leven is niet dood, maar onverschilligheid voor leven en dood.
En daarom geloof ik dat literatuur of kunst of schrijven of onderwijzen of werken voor
de mensheid maar één doel heeft: vechten tegen de onverschilligheid.’
Elie Wiesel (1928 - 2016), kreeg in 1986 de Nobelprijs voor de vrede.
Introductie
Het doel van kunst maken is voor mij niet om het uiterlijk van de dingen weer te geven. Of iets lijkt of niet vind ik niet interessant en ook niet relevant. Ik zie mijn rol als kunstenaar als belangenbehartiger en hoop met mijn werk bij te dragen aan het ontwikkelen van bewustwording over wat er gaande is in de wereld en hoe wij daar mee omgaan.
Vogelvrij
In de huidige wereld is het conservatieve populisme aan een opmars bezig. Het vervolgen van minderheden, terugsturen van vluchtelingen, illegalen als misdadiger behandelen en vrouwen onderdrukken is dagelijkse kost. Mensenrechten doen er niet toe, de leugen regeert en de wereld kijkt toe, of beter gezegd, kijkt weg en medemenselijkheid is ver te zoeken.
Dit roept bij mij vragen op: Wat is onze plek in de wereld en hoe verhouden we ons tot wat er in de wereld gebeurd? Is er nog wel een plek waar we beschermd zijn? Durven we nog stelling te nemen en op te komen voor wat onrechtvaardig is? Wat kunnen we, als het erop aankomt, voor elkaar betekenen? En vooral, wat betekent mens ZIJN in deze tijd?
Mens en klimaat
Niet alleen oorlog of geweld doet mensen vluchten. Door extreme droogte, hevige stormen, overstromingen en bosbranden als gevolg van menselijk ( niet) handelen zullen er steeds meer mensen op drift raken en klimaatvluchteling worden.
"Ik geloof echt dat we in deze generatie in het reine moeten komen met de natuur en ik denk dat we worden uitgedaagd, zoals de mensheid nog nooit is uitgedaagd, om onze volwassenheid en beheersing te bewijzen, niet over de natuur, maar over onszelf".Een uitspraak gedaan door ecoloog Rachel Carsons in 1963!
Verdriet van de aarde
Door de leef- en productiewijze van de mens verandert het landschap en wordt het nooit meer zoals het was. Filosoof en milieu-activist Glenn Albrecht noemt dit solastalgie.
Solastalgie is te omschrijven als een diep doorvoeld verdriet over wat we de natuur en onszelf aandoen doordat we onszelf van de natuur vervreemd hebben.
Alles is water
Water is machtig, krachtig en en vaak ook prachtig en wij en alle andere levensvormen kunnen niet zonder. Een te veel of te weinig water kan grote problemen veroorzaken en maakt dat water soms een vriend en soms een vijand is.